Zabrzańskie ulice
/ 1 /
2 /
3 /
4 /
5 /
6 /
7 /
8 /
9 /
10 /
11 /
12 /
13 /
14 /
15 /
16 /
17 /
18 /
19 /
20 /
21 /
22 /
23 /
|
ul. JOHANNA W. GOETHEGO
|
Był również myślicielem i uczonym, znawcą wielu dziedzin wiedzy oraz sztuki. Studia prawnicze skończył w Lipsku i Strasburgu. W 1775 roku osiadł w Weimarze, gdzie pozostał do końca życia. Pełnił różne funkcje na dworze księcia sasko-weimarskiego, dochodząc do rangi prezydenta Izby Finansów. W roku 1782 został nobilitowany. Od roku 1791 do 1817 kierował teatrem oraz wszystkimi instytucjami oświatowo-kulturalnymi księstwa. W 1786 roku wyjechał na dwa lata do Włoch, co wywarło duży wpływ na jego twórczość.
Najbliższa przyjaźń łączyła go z wielkim poetą romantycznym, F. Schillerem. Zmarł w Weimarze, w całkowitym osamotnieniu, po zgonie żony i jedynego syna.
Dzisiejsza ulica J. W. Goethego przez długi okres czasu nosiła imię Nikosa Belojanisa, wcześniej Ignacego Daszyńskiego, Goethestr. i Guidostr. Południowa strona ulicy, sąsiadująca z trasą kolejową, jest niezabudowana, z wyjątkiem, względnie nowego, budynku Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej. Pozostałe budynki pochodzą z poprzedniej epoki. Ulica ta znana jest z dworca autobusowego komunikacji miejskiej z oryginalnym zadaszeniem poszczególnych przystanków. Na rogu z ulicą Wyzwolenia jest Pogotowie Ratunkowe. Na skarpie corocznie robiony jest kwiatowy herb miasta.