Czymże byłby człowiek bez swych korzeni? Bez obyczajów, norm, sposobu oglądu świata, który kształtują dom, miasto, region, środowisko w którym się wyrasta, żyje, pracuje? I choć nie wszyscy mieszkańcy Zabrza są rodowitymi Ślązakami, to jednak "krzoki" (to ci co, przybyli) wyrastają z czasem w "pnioki" (to ci co tu zawsze byli) i różnica zanika.

Śląsk jako region w Europie, wykształcił na przestrzeni swych zawiłych i frapujących dziejów bardzo wiele atrybutów własnej kultury. Mówi się tu inaczej, inaczej czasem myśli. Jeszcze do lat 60-tych widywano na ulicy kobiety w śląskich strojach ludowych, ciągle jeszcze spotkać można górnika w paradnym mundurze.

Swoista mentalność, prostolinijność, poszanowanie dla pracy i wyjątkowa religijność (co często podkreślali niegdyś niemieccy biskupi) charakteryzują do dziś mieszkańców Górnego Śląska. Zewnętrzne cechy tej regionalnej odrębności jak strój czy gwara spychane są w dobie narastającego globalizmu na margines naszej rzeczywistości. Wobec zaniku tradycyjnych na Górnym Śląsku dziedzin przemysłu, obawiać się należy również o resztki funkcjonującej jeszcze kultury robotniczej.

Wiele instytucji społecznych i oświatowych stara się nasze śląskie obyczaje utrzymać i dokumentować. My przyłączamy się do tych starań i prezentujemy Wam niektóre, jeszcze żywe lub już zapomnienie, przymioty Naszej Małej Ojczyzny.