Zabrze moje miasto

Każdy z nas ma miasto, o który może powiedzieć "moje". Co powoduje, że uważamy jakiś kawałek świata za swój, za jedyny w swoim rodzaju?
Być może jest tak dlatego, że tu mieszkamy, pracujemy i znamy swoje miasto jak nikt inny.
Może dlatego, że tu urodziliśmy się, a może jest to poczucie przynależności do skrawka ziemi, bez względu na to gdzie teraz jesteśmy?

Dlaczego uważam to miasto za swoje? Dlaczego właśnie Zabrze uważam za najważniejsze miejsce? Nie ulice, budynki czy sklepy tworzą miasto. Zabrze jak i tysiące innych miast tworzą ludzie. Miałem to szczęście, że prawie wszyscy, którzy stawali na mojej drodze okazali się być ludźmi dobrymi i życzliwymi.

Jednak czy mieszkańcy, którzy Zabrze traktują jak pewien etap w życiu mogą powiedzieć, że to ich miasto? Być może.
Czy wszyscy ci, którzy wyjechali w różne strony świata mogą powiedzieć, że to ich miasto? Pewnie tak.

Mówiąc moje miasto, liczy się najbardziej to co podpowiada serce, a jestem przekonany, że każdy kto chociaż przez krótki czas tu mieszkał chciałby aby Zabrze było jego miastem.

Zaproponowałem, aby twórcy tej strony napisali co dla każdego z nas znaczą te proste słowa - "Zabrze moje miasto"... Odpowiedź przeczytasz poniżej...

Zabrze to miasto w którym się urodziłem. Tu się wychowałem i tu mieszkam. Trudno mi sobie wyobrazić aby mieszkać gdzie indziej. To miejsce na ziemi uważam za najważniejsze, za wyjątkowe.
Dlaczego?
Bo to mój kawałek świata!!!
Bo to mój dom!!!

Jednym z najtrudniejszych pytań jakie kiedykolwiek usłyszałem było to zadane mi przez Ryszarda Kipiasa: Czym jest dla Ciebie Zabrze, czy możesz to opisać? Czym jest Zabrze dla kogoś kto od 1990 roku tam nie mieszka? Wspomnieniem? Powrotem do dzieciństwa i pierwszych dorosłych lat? Zabrze opuściłem w 26 roku życia, jeszcze się tam z zabrzanką ożeniłem, tam jeszcze urodził się nasz syn. Od tego czasu minęło już wiele lat...

Kiedy zastanawiam się nad tym, czym dla mnie jest mój "heimat", nasuwa mi się wiele odpowiedzi. Jako osoba młoda, ciągle odkrywam jego bogatą przeszłość i kulturę. Patrząc okiem Ślązaka poczuwam jeszcze silniejszy związek z tym kawałkiem Ziemi. Ten krótki tekst, to zbiór moich odczuć jako Zabrzanina ale i człowieka, badającego jego historię.

    

Nazywam się Rafał Tylenda, Zabrze opuściłem 18 marca 2006r. mając zaledwie 14 lat. I tu mogłaby się skończyć moja historia związana z miastem, jednak zacznę od początku:
Mieszkałem przy ulicy Żółkiewskiego, klatka dwadzieścia dwa, mieszkanie numer dziewięć. Doskonale pamiętam te dziwne kręte schody wiodące na drugie piętro, gdzie mieszkałem.