/ 8 / 9 / 10 / 11 / 12 / 13 / 14 / 15 / 16 / 17 / 18 / 19 / 20 / 21 / 22 / 23 / 24 / 25 / 26 / 27 / 28 /

ul. SIENKIEWICZA Henryk Sienkiewicz, herbu Oszyk, pseudonim Litwos. Henryk Sienkiewicz urodził się 5.05.1846 roku w Woli Okrzejskiej na Podlasiu, w zubożałej rodzinie ziemiańskiej. Państwo Sienkiewiczowie przenieśli się w 1861 roku do Warszawy, gdzie Henryk z kiepskimi wynikami ukończył gimnazjum.

W 1866 roku rozpoczął studia na wydziale filologicznym Szkoły Głównej. W 1869 roku Szkołę Główną zlikwidowano, a Sienkiewicz kontynuował naukę na powstałym w jej miejsce uniwersytecie rosyjskim, którego jednak nie ukończył. Opuścił go w 1871 roku dla pracy zarobkowej.

Jeszcze na studiach rozpoczął współpracę z "Przeglądem Tygodniowym". W 1872 roku zerwał jednak tę współpracę i zaczął publikować w konserwatywnej "Niwie" pod pseudonimem Litwos. W tym czasie powstały jego pierwsze nowele.

W wieku lat trzydziestu wyjechał do Ameryki jako korespondent "Gazety Polskiej", skąd wysyłał "Listy z podróży do Ameryki". Spędził tam dwa lata i tam powstało wiele jego nowel. W Ameryce, razem z Heleną Modrzejewską, słynną polską aktorką, próbował założyć idealne gospodarstwo rolne, rodzaj rancza, które byłoby jednocześnie małą Polską.

Był zamiłowanym podróżnikiem. Zwiedził Europę Zachodnią, Konstantynopol, Ateny i Rzym, Hiszpanię, a wieku 44 lat - Afrykę . W roku 1893 krakowska Akademia Umiejętności powołała go na swego czynnego członka, w roku 1896 został wybrany na członka Cesarskiej Akademii Nauk w Petersburgu, w tym samym roku Literarische Vereinigung w Wiedniu urządziło obchód 25-lecia pracy pisarskiej Sienkiewicza. Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich we Lwowie i kijowskie Towarzystwo Literacko-Artystyczne mianowały go swoim członkiem honorowym. W 1897 roku Sienkiewicz wchodzi do komitetu roku Mickiewiczowskiego.

W roku 1899 powstała Kasa Literacka Warszawska. W dniu 21 marca tegoż roku prezesem Kasy został Sienkiewicz. Lata następne to ciągłe uroczystości jubileuszowe Sienkiewicza, święcone przez Polaków wszystkich trzech zaborów. Wziął udział w obchodzie 500-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego i podczas tych uroczystości otrzymał tytuł doktora honoris causa. Właściwe uroczystości odbyły się w grudniu 1900 roku w Warszawie.

Po dwudziestu pięciu latach pracy stał się najgłośniejszym pisarzem polskim, czego wyrazem było ofiarowanie mu przez naród majątku w Oblęgorku koło Kielc. Sławę i pozycję jednego z największych pisarzy polskich przyniosły mu powieści historyczne pisane "ku pokrzepieniu serc", przede wszystkim "Trylogia", drukowana w odcinkach na łamach "Słowa" od 1883 roku, "Krzyżacy" i "Quo vadis". Otrzymał w 1905 roku literacką Nagrodę Nobla za "całokształt", jako pierwszy z Polaków. Henryk Sienkiewicz pisał także powieści współczesne. Napisał w 1891 roku powieść "Bez dogmatu", a w 1895 "Rodzinę Połanieckich".

Za życia osiągnął nie tylko prestiż i sławę, ale również sukces finansowy. Po napisaniu "Trylogii" stał się najlepiej zarabiającym pisarzem polskim. Kiedy w 1888 r. tajemniczy wielbiciel przekazał mu sumę 15 000 rb., utworzył z niej fundusz stypendiów imienia swej zmarłej żony, przeznaczony dla artystów zagrożonych gruźlicą. Korzystali z niego m.in. Konopnicka, Wyspiański i Tetmajer. Wielokrotnie wspierał swoim autorytetem akcje patriotyczne, np. protestował przeciwko prześladowaniom dzieci polskich we Wrześni, w okresie rewolucji 1905 roku w odezwach i artykułach domagał się autonomii dla Królestwa Polskiego.

Jego życie osobiste nie układało się najlepiej. Miał trzy żony. Po wybuchu I Wojny Światowej Sienkiewicz udał się do Szwajcarii, gdzie organizował Komitet Pomocy Ofiarom Wojny (z udziałem Ignacego Paderewskiego). Umarł w Vevey, 15 listopada 1916 roku. Jego prochy sprowadzono do Polski i złożono 27.10.1924 roku w katedrze św. Jana w Warszawie.

tekst ze strony
http://www.literatura.net.pl/opracowania/Sienkiewicz.htm

ul. Henryka Sienkiewicza, po wojnie Sienkiewicza i Mickiewicza, a przed - Gartenstr. i Gymnasialstr., łączy ul. 3-go Maja z ul. Wolności. Ulica ta jest znana zabrzanom z powodu znajdującej się tam Specjalistycznej Przychodni Zdrowia. W budynku tym znajdował się przed wojną Urząd Pracy. Dalej, po drugiej stronie ulicy, znajduje się monumentalny gmach Zespołu Szkół Ogólnokształcących. Jest tu także Śląska Akademia Medyczna - Katedra Kardiochirurgii i Fundacja Rozwoju Kardiochirurgii w Zabrzu. Budynki mieszkalne są stare i zaniedbane. Jest trochę terenów zielonych.

Zdjęcia i informacje - Marian Jędrzejczak