Zabrzański dworzec kolejowy
/ 1 /
2 /
3 /
4 /
5 /
6 /
7 /
8 /
W 1901 roku przez zabrzanski dworzec przejeżdżały przeciętnie dziennie 84 pociągi towarowe, które wwiozły 147 169 ton i wywiozły 38 000 ton towaru i 24 pociągi osobowe dziennie, które przewiozły 314 270 osób. W 1902 roku przez zabrzanski dworzec przejeżdżało przeciętnie dzieńnie 88 pociągów towarowych, które wwiozły 131 109 ton i wywiozły 47 297 ton towaru i 25 pociągów osobowych dziennie, które przewiozły 317 006 osób.
Według danych z 1944 roku przez Zabrze przejeżdżały każdego dnia w kierunku Gliwic
23 pociągi osobowe
1 pociąg ekspresowy
5 pociągów pośpiesznych
- w kierunku Katowic
20 pociągów osobowych
2 ekspresowe
3 pośpieszne
Do stolicy państwa Berlina dojechać można było z Zabrza bez przesiadki trzema pociągami pośpiesznymi i jednym ekspresem, a najkrótszy czas podróży wynosił 8 godz. i 7 min.
Rozkład jazdy zroku 1944.
W okresie powojennym nastąpiła elektryfikacja linii przebiegającej przez Zabrze. Pociągi elektryczne mogły kursować przez Zabrze od dnia 1 czerwca 1957 roku wraz z oddaniem do użytku 64 kilometrowego odcinka trakcji Łazy-Katowice-Gliwice. Był to ostatni z odcinków zelektryfikowanej w latach 1953-57 linii Warszawa-Gliwice.
Serdeczne podziękowania dla Pana Łukasza Poloczek za udostepnienie cennych materiałów.
Mikulczyce, do 1 kwietnia 1951 roku samodzielna gmina w powiecie bytomskim, otrzymały swój pierwszy przystanek kolejowy stosunkowo późno. Otwarto go 15 lutego 1906 roku, to jest aż w 26 lat po ukończeniu przebiegającego przez gminę odcinka linii kolejowej Opole-Pyskowice-Biskupice. Był on ostatnim otwartym fragmentem linii Wrocław-Bytom. Mikulczyce liczyły sobie wówczas ok. 10 000 mieszkańców. W miarę narastania ruchu przystanek rozbudowywano. Ten pierwszy stał bliżej centrum gminy i usytuowany był po północnej stronie torowiska.
Biskupicki dworzec powstanie swoje zawdzięcza berlińskiemu przemysłowcowi Albertowi Borsig, który od 1854 roku po wydzierżawieniu od hrabiego von Ballestrem pól górniczych i wykupieniu gruntów od gminy, przystąpił do budowy wielkiego kompleksu górniczo - hutniczego nazwanego później "Borsigwerk".
Pierwszy kontakt Makoszów z koleją miał miejsce w roku 1888, gdy uruchomiono przebiegającą w pobliżu linię normalnotorową Gliwice Sośnica-Gierałtowice- Orzesze o długości 23,99 km.