Pocztówka przedstawia budynek szkoły powszechnej dla chłopców zlokalizowany przy Velsenstraße 8 (ul. Rostka). W oddali widać wieżę kościoła św. Anny. Dziś budynku szkoły już nie ma, a z miejsca z którego wykonano zdjęcie nie zobaczymy wieży kościoła ze względu na powstałą w późniejszym czasie zabudowę ulic. Budynki o podobnej architekturze spełniające do dziś swoją rolę wybudowane zostały przy Schulstraße (ul. Szkolna). Na uwagę zasługuje też rewers pocztówki, na którym znajduje się pieczątka firmowa jej wydawcy Hermanna Krügera informująca o artykułach sprzedawanych w sklepie oraz iż był Zabrzańskim Królem Kurkowym.

Alleinverkauf Hermann Krüger's Buchhandlung, Zabrze - S

Pierwszy budynek widoczny na przedstawionej pocztówce został wybudowany przy Dotheenstraße 53 (ul. 3 Maja 53) w 1900r. Właścicielem budynku był architekt Victor Wygasch. 1 listopada 1902r. we Wsi Doroty został utworzony urząd pocztowy, a w Pawłowie agencja pocztowa. Przed budynkiem opisanym powyżej zatrzymywał się dyliżans pocztowy kursujący na trasie Zabrze - Wieś Doroty - Pawłów, przewożący pocztę oraz pasażerów.

Stempel pocztowy z 1917r.
Wydawca: Alleinverkauf Herman Krüger's Buchhandlung, Zabrze - S

Ten widok jest zabrzanom dobrze znany. Kopalnia Guido, obecny skansen. Jej budowę rozpoczął hrabia Guido Henckel von Donnersmarck w roku 1855. Regularne wydobycie rozpoczęto w około roku 1871 drugim już szybem Guido. Budowę pierwszego o imieniu Barbara przerwano z powodu dużych trudności geologicznych. Widoczny na zdjęciu szyb Kolejowy zgłębiono w roku 1880 i wyposażono w wieżę basztową. Widoczną w tle koksownię nazwano Glueck Auf i obecnie znajdują się tam Zabrzańskie Zakłady Mechaniczne (wcześniej Zabrzańskie Zakłady Naprawcze Przemysłu Węglowego).

Wydawca:
Verlag Max Czech, Buch und Papierhandlung. Hindenburg O. S.

Kopalnia Guido kilkakrotnie zmieniała właściciela. Hrabia Donnersmarck odsprzedał ją rządowi Prus w roku 1887. Węgiel tu wybudowany nie nadawał się do przeróbki w koksowni Glueck Auf i kopalnia nie przynosiła zysków. Przyłączono ją najpierw do rządowej kopalni Królowa Luiza (kop. Zabrze). Później do kopalni rządowej Bielszowice. Górniczy fiskus przeprowadził niezbędna inwestycje, pogłębiono szyby i rozbudowano nadszybia. W latach 90-tych XIX wieku pogłębiono szyb kolejowa do 331 metrów, a w roku 1901 postawiono nad nim stalową wieżę wyciągową. W roku 1904 przebito połączenie z kop. Makoszowy (Delbrueck) i przyłączono do niej kopalnię Guido. Od tej chwili szyby kopalni spełniały już tylko rolę pomocniczą. Obie kopalnie Guido i Makoszowy połączone były linią kolei wąskotorowej. W roku 1967 utworzono tam Kopalnię Doświadczalną Węgla Kamiennego "M-300", do prowadzenia robót górniczych i wydobycia węgla w ramach prac badawczych. W roku 1980 zasypano szyb Guido. W roku 1982 na terenie unieruchomionej kopalni powstał Skansen Podziemny Guido.

Sądząc po strojach widocznych w tle osób i stanie drogi jest to pocztówka z okresu przed 1914 rokiem. Przedstawia dom dla sztygarów i urzędników kopalni Guido przy ulicy Makoszowskiej, która wówczas nazywała się Makoszowską Szosą. Zatytułowana jest: Szosa Makoszowska, Królewski Dom Urzędniczy Kopalni Guido. Przed II wojną przy tej szosie stało, jak i dziś, niewiele domów i wszystkie z nich zamieszkiwali urzędnicy celni lub dozór kopalniany. Ten musiał stać prawdopodobnie na początku szosy, w okolicach obecnej ul. 3 Maja pod numerem 1. Inne z numerami 14 do 22 znajdowały się aż koło kop. Makoszowy. Budynek należał do spółki PREUSAG i zamieszkiwały go cztery rodziny sztygarskie.

W Zabrzu istniały miejsca, w których był organizowany niedzielny odpoczynek np. Dom Strzelecki zlokalizowany przy ul. Roosevelt'a czy Szwajcarski domek w Makoszowach. Były też miejsca "nietknięte" ludzką ręką tak jak przedstawiony na widocznej obok dwu obrazkowej pocztówce Las skarbowy.

Stempel pocztowy z 1906r.
Wydawca: Tachochrom

Hindenburg O. S. Zollamt Sued, czyli Zabrze Górny Śląsk, Urząd Celny Południe. Na terenie Zabrza, jako miasta granicznego w latach 1922 do 1939, znajdowało się aż siedem urzędów celnych. Były to urzędy: na dworcu kolejowym głównym, przy ulicy Wolności w Zaborzu - Porembie, przy ulicy Pszczyńskiej między Zaborzem i Pawłowem, tu na tym zdjęciu Urząd Celny Południe przy ulicy 3 Maja 134, przy kopalni Makoszowy, a także w Biskupicach i na Borsigwerku. Dwa ostatnie podlegały jednak urzędowi celnemu w Bytomiu.

W roku 1938 na czele widocznego tu Urzędu Celnego Południe stał sekretarz celny o nazwisku Scheiblich.

Wydawca: Verlag Max Czech, Hindenburg O. S.

Pocztówka z okresu do I wojny światowej przedstawia szkołę nr 5 przy obecnej ulicy Królewskiej. To jeden z najciekawszych projektów budynku szkolnego w Zabrzu i okolicach. Autorem był architekt z Gliwic o nazwisku Petzke. Pan Petzke wzorował się na budynku szkoły w Rybniku, obecnie Gimnazjum nr 1 który powstał również według jego projektu.

Zabrzańska szkoła otwarta została w roku 1905 jako szkoła wyznaniowa katolicka i mieściła w sobie dwie osobne placówki, dla dziewcząt i dla chłopców.

Wydawca: H. J. Sobotzik. Zabrze