Na tej pocztówce moment ciężkiej pracy górnika został utrwalony przez fotografa działającego na terenie miast Górnego Śląska - Max'a Steckla. Max Steckel mieszkał i prowadził działalność fotograficzną w Zabrzu w latach 1933-1937. Pocztówka ta jest reprodukcją pocztówki pt.: Pfeilerbau in der Kohlengrube (Filarowanie w kopalni węgla).

Hindenburg O/S. Pfeilerbau in der Kohlengrube (Foto: Archiv)

Wygląda to jak przerwa obiadowa (Mittagspause), albo "po fajrancie" (po pracy) w jakimś typowym podwórzu między familokami. Człowiek siedzący pod płotem ma na sobie mundur kolejarski. Czy nasi pradziadkowie piją na tym zdjęciu Schultheissbier z Zabrza? Trudno powiedzieć. Na odwrocie zapisany jest adres nadawcy Redenstraße 4 (ul. ks. Józefa Wajdy). Właścicielem domu była huta Donnersmarcka. Nadawca który zapisał tylko swoje inicjały to być może Naß Josef mieszkający w tym czasie pod tym adresem. Zdjęcie wykonane jest na papierze firmy "Agfa".

Stempel pocztowy z 1939 roku.

Ta pocztówka fotograficzna przedstawiająca kopalnię i koksownię "Makoszowy" w całej krasie pochodzi z cyklu fotografii przedstawiającej górnictwo górnośląskie o tytule "Schwarze Diamanten", czyli "Czarne Diamenty". Jej autorem był najwybitniejszy górnośląski fotograf Max Steckel (1870-1947). Zdjęcie wykonał on w roku 1935. Max Steckel jest autorem jak i wydawcą tej pocztówki, która ukazała się dzięki jego wydawnictwu w Zabrzu. Jeden ze swych zakładów otworzył ten wybitny fotograf w Zabrzu w połowie października 1934 roku.

Kościół św. Jadwigi poświęcony w 1929 roku zbudowany jest w całości z drewna. Winne były zabrzańskie kopalnie. W okolicy ziemia trzęsła się tak często, że nie wytrzymałby tego żaden murowany budynek. Drewniane jest także wnętrze. Kościół kształtem nie przypomina katolickich świątyń, lecz raczej bizantyjskie. Niektórzy doszukują się w nim podobieństwa do Arki Przymierza. Nawa ma owalny przekrój, po jej bokach stoją cztery strzeliste wieżyczki.

Ludwigsglücksgrube - Kopalnia "Szczęście Ludwika". Oto jej nowocześnie prezentująca się sylwetka. Wybudowana przez właściciela koncernu "Borsig", Alberta Borsiga w latach 1867-1873 w dzielnicy Biskupice (Biskupitz). W roku 1899 zalały ją wody podziemne, przy czym kilkunastu górników poniosło śmierć. Po przeszło dwóch latach wznowiono jej eksploatację.

Stempel pocztowy z 1942 roku. Wydawca: Verlag C. W. Mierzwa, Hindenburg-Oberschlesien.

Na pocztówce prezentowanej obok widoczna jest Szopka Bożonarodzeniowa w kościele pw. św. Antoniego zlokalizowanego przy ul. Rymera. Kościół poświęcony został 25 czerwca 1931 roku przez ks. biskupa Walentego Wojciecha. Powstał w latach 1930 - 1931 z przebudowania restauracji i sali tanecznej. Parafię utworzono 1 października 1937 roku.
Napis z rewersu pocztówki: Weinachtskrippe in der St. Antonius Kirche Hindenburg O.S., Guidostr.

Wydawca: "Ostkunst" Ansichtskartengroßverlag, Kohnke & Poppe, Gleiwitz 2, Postfach 95

Przy drodze prowadzącej z Sandkolonie (Koloni Piaskowej) do części miasta Zaborze Dorf (Zaborze Wieś) w pobliżu linii kolejowej Zabrze - Ruda dla upamiętnienia zmarłych podczas epidemii cholery w latach 1831-32 pomiędzy dwoma brzozami postawiono krzyż widoczny na załączonej pocztówce.
Napis na rewersie pocztówki: Oberschlesische Heimat "Hier an der fersten Landesmark Da wohnt ein Volk, so fromm und stark!" Friedr. Feldhuss: "Lied der Oberschlesier"

Wydawca: "Ostkunst" Ansichtskartengrossverlag, Kohnke & Poppe, Gleiwitz 2, Postfach 95, nr H4, Bild Stadtarchiv Hindneburg OS.

Pocztówka widoczna obok została wydana na pamiątkę poświęcenia flagi Towarzystwa Wojennego ze Starego Zabrza. Towarzystwo Wojenne powstało w Starym Zabrzu w 1899 roku. Flaga została wykonana przez fabrykę flag w Coburgu w 1902 roku.

Stempel pocztowy z 1902 roku. Wydawca: Thüringen Fahnen - Fabrik. Coburg.