Według starej legendy ów Grzyb na łożu śmierci miał życzenie, aby pochować go po śmierci razem ze zmarłą wcześniej żoną oraz psem, kotem i workiem pieniędzy. Jego grób ma się znajdować w miejscu, gdzie kiedyś był piękny park należący do majątku Grzybowice, a z którego dziś pozostało ledwie kilka starych lip.

Kolejna wzmianka o Grzybowicach pochodzi z roku 1463, w którym to Pelka z Wieszowej i Jan Gizbołka z Grzybowic wystepują jako świadkowie ślubu książęcej pary. Wieś była bardzo mała. W 1672r. liczyla zaledwie 6 gospodarzy. Od 1720r. wieś zamieszkują już gospodarze i zagrodnicy, co świadczyło o zróżnicowaniu majątkowym. W kolejnych latach wzrasta zaludnienie wsi, a rozwarstwianie się ludnosci poteguje. I tak: w 1794r. było 4 gospodarzy, 7 zagrodników i chałupników; w 1780r. 6 gospodarzy 11 zagrodników oraz kilku chałupników, a wieś liczyła 76 mieszkańców, w 1819r. było 7 gospodarzy, 7 zagrodników, 4 chałupników razem 85 mieszkańców, a ponadto dwór pański, owczarnia, piec wapienniczy i 19 zabudowań.

W 1830r. wieś liczyła 20 domostw, 168 mieszkańców, jedną owczarnię, cegielnię oraz piec wapienniczy. W 1840r. domostw było już 26, a mieszkańców 211. Nadal istniała owczarnia, cegielnia i piec wapienniczy, a ponadto założono kuźnię oraz szynk. Obfite dane o wsi i dworze pochodzą z roku 1864. We wsi Grzybowice było 5 gospodarzy, 11 zagrodników i 10 chałupników, zajmujących 231 morgów pola oraz 6 morgów łak.

Była również cegielnia, piekarnia oraz niewielka kaplica. Natomiast majatek obejmowal 1011 morgow (z czego 32 morgi to laki, 277 morgow to wykarczowany las). Dane wspominaja rowniez o inwentarzu zywym, ktory we dworze liczyl 16 koni oraz 50 krów, a we wsi 4 konie i 45 sztuk bydła. W latach 70-tych XVIII w., w ramach kolonizacji powstaly w poblizu Grzybowic dwie nowe kolonie: Marienau i Philipsdorf (Grzybowska i Wieszowska). Od dzisiejszej Szkoly Podstawowej nr 32 do ulicy Koscielnej rozciagala sie kolonia Marienau, zas dalej - kolonia Philipsdorf, ktora byla czescia sasiedniej miejscowosci tj. Wieszowej.

Prawdopodobnie zalozycielem tych kolonii byl owczesny wlasciciel Grzybowic - Larisch. On tez przydzielil nowym osadnikom ziemie, a krol dal kazdemu z nich po 70-100 talarow na zagospodarowanie sie. Kazdy kolonista otrzymal po ok. 8 morgow ziemi. Kolonisci na kilka lat zostali zwolnieni od placenia podatku, a pozniej zobowiazani do placenia na rzecz dworu podatku gruntowego w wysokosci 6 talarow i 18 groszy srebrnych w ciagu roku. Ta reszta 18 groszy stanowila podatek od lasu i mozna bylo jej nie placić, ale wtedy trzeba bylo odrobić 3 dni pańszczyzny.

W 1817r. Grzybowice wraz z koloniami przydzielono do powiatu bytomskiego, a w 1873r. do nowo powstałego powiatu tamogorskiego. W 1877r. zniesiono samodzielność administracyjna kolonii, które wraz z Grzybowicami (majatek i domy po obu stronach dzisiejszej ulicy Witosa) utworzyły jedną miejscowość pod nazwa Grzybowice (Pilzendorf). W roku 1927 w Grzybowicach było 1609 mieszkańców, a obszar dworski zamieszkiwało 66 osob. Pod względem kościelnym Grzybowice przynależały parafii w Wieszowej, a wraz z nią biskupstwu wrocławskiemu. Grzybowice miały wielu włascicieli. Po Grzybie, kolejno byli to:Wrochemowie, Żyrowscy, Ożarowscy, później należały do von Wilczka, Adama Grotowskiego, Julii Hochberg, Szatańskiego, Larischa i innych.

W 1852 r, Grzybowice nabył hrabia Guido Henckel von Donners-marck za cene 34000 talarow Po II wojnie światowej do Grzybowic został jeszcze przyłączony Grabowiec, oddalony od szkoły ok. 1,5 km. same Grzybowice należały do gminy Wieszowa, a ta wchodzila w skład powiatu bytomskiego.

W 1951 r. rozporządzeniem Rady Ministrow z dnia 17 III 1951r. gromada Grzybowice z gminy Wieszowa (powiat bytomski) została włączona do Zabrza. Wtedy zajmowała ona obszar 385 ha. Obecnie Grzybowice stanowia jedną z północnych dzielnic Zabrza. Maja charakter typowo rolniczy. W dzielnicy tej znajdują się: szkoła podstawowa przedszkole, przychodnia lekarska, poczta, kosciół, swietlica dzielnicowa, boisko sportowe, ogródki działkowe, sklepy. W 1977r. liczba mieszkańców wzrosła, kiedy to wybudowano i oddano do użytku dwa budynki z mieszkaniami dla pracowników "FADOM-u". Obecnie w dzielnicy mieszka ok. 1500 osob.

Od l992r. w Grzybowicach działa Rada Dzielnicy wybrana przez mieszkańców. Liczy ona 15 członków, a jej przewodniczacym jest inz. Eryk Galla. Jednym z dużych dzialań Rady była gazyfikacja dzielnicy przy dużym zaangazowaniu finansowym mieszkańców. Obecnie prowadzona jest, z jej inicjatywy, gazyfikacja centralnego ogrzewania szkoły oraz adaptacja pomieszczeń piwnicznych na kuchnię i stołowkę szkolną.

Tekst pochodzi ze strony www.grzybowice.pl