Największym obiektem starego Zabrza był wzniesiony w pierwszej połowie XIV wieku drewniany kościół pw. Św. Andrzeja. Został spalony przez luteran. Został odbudowany także jako drewniany z wieżą dzwonniczą za kościołem w roku 1538. Makieta kościoła oraz wieży dzwonniczej była jednym z pierwszych eksponatów zbiorów utworzonego w 1935r. muzeum zabrzańskiego.

Parafia św. Andrzeja prowadzi księgi chrztów od 1731r., zgonów od 1765r. oraz ślubów od 1766r i jest pierwszą i najstarszą w Zabrzu, nie licząc dzielnic później przyłączonych. W 1677 roku proboszczem był kś. Badestinus, pierwszy kronikarz Zabrzański.

Nowy kościół, konsekrowany 6 maja 1868 roku przez biskupa Włodarskiego, wybudowany został w stylu neoromańskim. Drewno z rozebranego starego kościoła przeznaczono na budowę szpitala dla ubogich. Proboszczem, który sforsował budowę nowej świątyni był kś. Filip Kitta. O pozwolenie na budowę starał się 12 lat.

Główna ulica miasta w latach dwudziestych widziana od strony skrzyżowania Kronprinzenstr. (Wolności) i Alsenstr. (P. Dubiela). Główną ulicą miasta biegnie linia tramwajowa. Po czterech latach eksploatacji tramwajów parowych, postanowiono zrealizować plany wprowadzenia trakcji elektrycznej. Stało się to możliwe po uruchomieniu elektrowni w Zabrzu (1897r.)

Stempel pocztowy 22.02.1918r.

Skrzyżowanie ulic Wolności i Dubiela należy jeszcze do centrum Zabrza. Ten fragment miasta nie zmienił się prawie od momentu jego wybudowania. Jedynie bruk zastąpiono asfaltem, a widoczna na zdjęciu gazowa latarnia odeszła już do historii. Niektóre kamienice utraciły swoje balkony.

Skrzyżowanie ulic Wolności i Dubiela należy jeszcze do centrum Zabrza. Ten fragment miasta nie zmienił się prawie od momentu jego wybudowania. Jedynie bruk zastąpiono asfaltem, a widoczna na zdjęciu gazowa latarnia odeszła już do historii. Niektóre kamienice utraciły swoje balkony.

To ulica Wolności sfotografowana z pobliża skrzyżowania z ul. Generała Charlesa De Gaulle'a w pełnej krasie lat 30-stych. Od strony pl. Wolności nadjeżdża jeden z tych tramwai które jeździły tam jeszcze do początku lat 70-tych.
Z korespondencji na rewersie wynika, że nadawca zamieszkiwał w Hotelu "Admiralspalast" w 1934 roku i donosi, że miastem jest zachwycony!

Wydawca: Verlag Ch. Schoening. Luebeck

Ulica Wolności na odcinku między ul. de Gaullea a placem Wolności na horyzoncie. Kronprinzenstrasse była i jest główną, reprezentacyjną arterią wokół której skupia się życie Zabrza.

Wydawca: Verlag A. Broese, Breslau

Owa wyraźnie widoczna wieżyczka na narożnym budynku wyznacza skrzyżowanie ulic Wolności i Wajdy. Z prawej strony na parterach kamienic ulokowały się sklepy. Na drugim sklepie od prawej znajdujemy prostopadle do muru przymocowany szyld. Był to szyld dwujęzyczny również w języku polskim, co było w tych latach w centrum Zabrza rzadkością. Na szyldzie napisano "Schneider - Atelier, zakład krawiecki". Jego właścicielem był pan Franciszek Tyrakowski.

Wydawca: Reinicke und Rubin, Dresden

W 1912 roku Hotel Wilhelmshöhe prowadził Karl Krompos. Z tyłu za hotelem znajdował się duży ocieniony letni ogród z osobnymi pomieszczeniami do spotkań towarzyskich. W hotelowej restauracji serwowano potrawy z uznanej kuchni. Można było się także napić najlepszego piwa.
Hotel zlokalizowany był przy Kronprinzenstrasse 71 (ul. Wolności), przy przystanku tramwajowym. Numer telefonu do hotelu 1095.

Stempel pocztowy z 1914 roku.
Wydawca: Tachochrom