W roku 1875 Zaborze liczyło 8488 mieszkańców a Biskupice 6133. Tymczasem Zaborze należało do parafii św. Jana Chrzciciela w Biskupicach. W związku z tym podjęto decyzję o budowie kościoła. Na terenie położonym przy Kronprinzenstraße (ul. Wolności) pomiędzy Kirchstraße (ul. Płaskowickiej) a Rolnikstraße (ul. Wyciska) w latach 1884-1885 wybudowano kościół pw. św. Franciszka z Asyżu. W roku 1886 utworzono parafię.

Stempel pocztowy z 1909r.
Wydawca: Verlag Paul Blochel, Buchhandlg. Zaborze O.S.

Na chórze zainstalowano organy wykonane przez firmę Berschdorf z Nysy. W październiku 1896 roku zawieszono dzwony, dzieło firmy Geittner z Wrocławia. W roku 1917 dzwony zostały zdemontowane i użyte na potrzeby armii niemieckiej w czasie I wojny światowej. Następnym elementem, który otrzymał kościół św. Franciszka była Droga Krzyżowa będąca dziełem artysty malarza Tahrota. W roku 1900 zostało odnowione wnętrze kościoła oraz na placu kościelnym mistrz budowlany Maxymilian Śliwka z Zabrza, wybudował kapliczkę z grotą wzorowaną według miejsca objawień Matki Boskiej w Lourdes.

Wydawca: Ansichtskarten - Verlag Herman Schenke Hindenburg O.S.

Kościół wybudowany został przez śląską firmę, której właścicielem był J. Kowolik z Bytomia. Nawę główną kościoła z każdej strony od naw bocznych oddzielono filarami. Z ołtarza wchodzi się do zakrystii. Prawa służy dla kapłanów natomiast lewa dla ministrantów. Nad zakrystiami wybudowane zostały chóry boczne. Chór główny, na którym zabudowano organy mieści się nad głównym wejściem.

Stempel pocztowy z 1901r.
Wydawca: Arthur Kempsky, Zaborze.

Za prezbiterium w trzech strzelistych gotyckich oknach zabudowane zostały witraże. Na środkowym przedstawiono Matkę Boską z Dzieciątkiem Jezus w otoczeniu dwóch Aniołów, na lewym św. Karola Boromeusza i św. Wincentego a Paulo a na prawym św. Józefa z lilią. Ołtarz główny został wykonany z trzech obrazów. Na środkowym namalowano scenę wizji św. Franciszka przed ukrzyżowanym Panem Jezusem a na bocznych św. Barbarę (z lewej) i św. Elżbietę (z prawej).

Stempel pocztowy z 1913r.
Wydawca: A.Kempsky, Zaborze.

Oto nieistniejący już a poświecony 4 lipca 1926 roku pomnik dla 1100 mieszkańców Zaborza poległych w okresie I wojny światowej i powstań śląskich za Niemcy. Wybudowano go wzdłuż. kościoła św. Franciszka od strony ulicy Wolności. Jego projekt powstawał już od końca 1924 roku. Do komitetu zajmującego się jego budową należeli: architekt dr. Nitze, radca górniczy Palm, przewodniczący gminy Zaborze dr. Franz Killing, kierownik szkoły ludowej nr 4 Johann Mokross oraz radca górniczy Arthur Schuberth. Dr. Nitze, jako architekt był projektantem pomnika. Sam pomnik tworzyło siedem odcinków muru, trzy środkowe były wyższe. Z poziomu chodnika dochodziło się do niego po trzech schodach. Na trzech środkowych częściach pomnika umieszczono tablice projektu prof. dr. Kurta Bimler z Wrocławia. Tablice odlano w słynnej z tego rodzaju prac odlewni w Gliwicach. Tablica środkowa ukazywała boginię zwycięstwa Nike pochylającą się nad siedzącym nagim żołnierzem w hemie. Na lewej tablicy znajdowała się dedykacja: Poległym w wojnie 1914 - 1918 oraz w walkach granicznych 1919 - 1921 za niemiecką ojczyznę bohaterom, pomnik ten poświęcają mieszkańcy gminy Zaborze 4 lipca 1926 roku. Na prawej tablicy znajdował się następujący tekst: Kto żyje w sercach swych bliskich, nie umarł. Jest tylko daleko. Martwym jest tylko kto został zapomniany. Wierne wyplenienie obowiązku powinno zawsze być nam przykładem.

Na czteroobrazkowej litografii przedstawiono: u góry po lewej stronie panoramę Koloni B, a po prawej stronie urząd pocztowy, w środku fragment Kronprinzenstraße (ul. Wolności) z ratuszem gminy, na dole kościół pw. św. Franciszka. Należy wspomnieć też o ciekawym stemplu Franza Sheunemanna asystenta pocztowego z Gliwic.

Stempel pocztowy z 1898r.
Wydawca: Arthur Kempsky, Buchhdlg. Zaborze O./S.
Kunstanstalt vorm G.W. SeitzA.-G. Wandsbeck