Ten skromny kościół w Makoszowach ma interesującą historię. Wybudowano go jako szkołę. Na przeszkodzie w realizacji planów budowy nowego kościoła we wsi stanął wybuch I wojny światowej. Wybrano więc tańsze rozwiązanie i przebudowano na kościół powstałą w 1873 roku szkołę. Jego poświęcenie przypadło na 28 listopada 1919 roku i otrzymał wezwanie świętych Jana i Pawła.
Pierwszym księdzem w parafii był Henryk Rduch.

Wydawca: P. Sklorz, Oppeln.

Na tej wysłanej w 1905 roku pocztówce znajdziemy dwa zdjęcia restauracji Wagnera, która nazywała się wtedy "Pod czarnym orłem". Późniejszym właścicielem był Emil Wehner. To ta sama restauracja widoczna na późniejszych pocztówkach.
Z prawej strony przedstawiony jest młyn. Pierwszy młyn w Makoszowach powstał w XVI wieku, młyn Szombory. Drugi, młyn Widery powstał później. Widoczny jest już na mapie z 1736 roku.

Wydawca: Verlag R. Schönwolff, Gleiwitz

Ta pocztówka fotograficzna przedstawiająca kopalnię i koksownię "Makoszowy" w całej krasie pochodzi z cyklu fotografii przedstawiającej górnictwo górnośląskie o tytule "Schwarze Diamanten", czyli Czarne Diamenty. Jej autorem był najwybitniejszy górnośląski fotograf Max Steckel (1870-1947).
Zdjęcie wykonał on w roku 1935. Max Steckel jest autorem jak i wydawcą tej pocztówki, która ukazała się dzięki jego wydawnictwu w Zabrzu. Jeden z swych zakładów otworzył ten wybitny fotograf w Zabrzu w połowie października 1934 roku.

Kopalnię Makoszowy w momencie otwarcia w 1906 roku nazywano Szyby Zero. W roku 1910 otrzymała miano Delbrück. Ostatnia fedrująca kopalnia w Zabrzu nie doczekała się zbyt wielu pocztówek ze swym wizerunkiem. Tą wydano po wojnie w RFN. Fotografię do niej wykonano oczywiście wcześniej. To zaiste romantyczne ujęcie uświadamia nam mieszany, przemysłowo-rolniczy charakter Makoszów, który zachował się do dziś. Po plebiscycie w 1922 roku stała się ona kością niezgody między Polską a Niemcami. Ostatecznie przypadła Niemcom, choć ogromna część załogi mieszkała w należących od tej pory do Polski Makoszowach.

Wydawca: "Quellenverlag" V. Diwisch, Steinheim/Main