Do kościoła św. Anny w dniu 31 stycznia 1939r. nastąpiło uroczyste wprowadzenie nowego proboszcza ks. Franciszka Pieruszki. Nowy proboszcz wygłosił kazanie w języku polskim i niemieckim na temat "Kapłan i lud w swej odpowiedzialności przed Bogiem". Zbliżała się wojna. Na parafii ciążyły znaczne długi za kościół, dom parafialny i plebanię. Długi ostatecznie spłacono w 1944r.

Wydawca: Verlag C.W. Mierzwa, Hindenburg, Oberschl.

W dniu 14 kwietnia 1897 r. zaczęto prace ziemne pod budowę fundamentów. W dniu 5 września tego roku nastąpiło poświęcenie kamienia węgielnego. Kościół zbudowano na planie krzyża łacińskiego o trzech nawach do których prowadzi siedem bram. Pod koniec 1899 r. kościół był gotowy w stanie surowym. W dniu 18 października na wieży zamocowano krzyż, a 28 grudnia cztery dzwony o imionach: Anna, Leon, Jerzy i Henryk. Rok 1900 wykorzystano na wykończenie wnętrza. Konsekracji świątyni pw. Św. Anny dokonał kardynał Jerzy Kopp w dniu 9 października 1900 r. W latach 1908-1909 ówczesny proboszcz parafii ks. J. Peschka wybudował plebanię, a w latach 1926-1927 dom parafialny.

Wydawca: Verlag C.W.Mierzwa, Hindenburg, Oberschl.

Przy budowie kościoła pw. św. Anny uczestniczyli między innymi mistrzowie murarscy Sliwka i Kałuża, mistrz ciesielski Kowalczyk, ślusarz Sogalla, mistrz brukarski Wygasz oraz sztukator i architekt E. Stachl. Na Urbanstraße 4 (ul. Urbana) zamieszkały przybyłe z Trzebnicy siostry Boromeuszki. Siostry uczyły szycia i robót ręcznych dziewczęta, prowadziły przychodnię i przedszkole. W roku 1917 w czasie trwania I wojny światowej z wieży kościelnej zabrano dzwony. Po 12 latach staraniem ks. J. Peschki na wieży umieszczono nowe dzwony o imionach Anna, Maria, Pius, Barbara i Jan.

W 1900 r. wykończono wnętrze kościoła umieszczając ołtarz główny św. Anny oraz ołtarze boczne Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Józefa, organy, ławki, ambonę, chrzcielnicę i konfesjonały. W nastawie ołtarza głównego umieszczony zostało malowidło przedstawiające św. Annę czytającą Pismo Święte swojej córce - Maryi. Obraz został namalowany na potrzeby kościoła w 1900 r. przez Juliana Wałdowskiego z Wrocławia.

Wydawca: Oberschl. Verlagsanstalt. E.Kohnke, Gleiwitz, Hüttenstr. 10

Pocztówka przedstawia ołtarz świętego Józefa w kościele pod wezwaniem świętej Anny przy ulicy 3-go Maja. Wydana została w okresie międzywojennym XX wieku przez Chrześcijański Instytut Sztuki aż w Berlinie.

Wydawca: Christliche Kunstanstalt Berlin

W kościele w 1941r. założono ogrzewanie na miał, z nadmuchem ciepłego powietrza. Księża wikarzy zostali powołani do wojska. Na froncie zginął ks. Willibald Peterknecht oraz dwaj klerycy Augustyn Goldmann i Bernard Teuzler. Z kościoła zabrano mosiężne lichtarze, wielki żyrandol a w styczniu 1942r. dzwony. Pozostał tylko 750 kg Jan.

Wydawca: Graph Verl-Anstalt GmbH, Breslau

Romańskie i średniowieczne katedry porównano kiedyś do współczesnych rakiet kosmicznych, nie tylko z powodu strzelistych wież, ale również zastosowania do ich budowy najnowszych zdobyczy techniki ich czasów. Strona techniczna tego stwierdzenia nie była już aktualna w czasie budowy kościoła św. Anny, ale porównanie z rakietą kosmiczną, patrząc na to zdjęcie, nie straciło nic z aktualności.

Wydawca: Rheinische Kunstverlagsanstalt Hch. Lenz Wiesbaden.

Architektura tego neostylowego kościoła kryje w sobie pewną zagadkę. Budowla ukazuje zarówno romańskie jak i gotyckie cechy architektury. Sama fasada natomiast skomponowana została w taki sposób, że sugeruje przebudowę romańskiego kościoła dwuwieżowego w jedno wieżową świątynie z charakterystyczną gotycką iglicą. Na obrazku przestemplowana nazwa Zabrze na Hindenburg.

Wydawca:
Georg Scholz Buchhandlung Zabrze O,-Schl. Dorotheenstr. 14

Ta pocztówka, mimo iż w obiegu pocztą polową znalazła się w roku 1914, jest o wiele starsza. Wykorzystuje technikę litografii i posiada jeszcze stary podział na tekst z przodu, a adres z tyłu na całej powierzchni kartki. Oprócz koścoła św. Anny zamieszczono na niej jeszcze dwa symbole Zabrza tamtych czasów. Z lewej strony zarys matki zabrzańskich parafii z kościołem św. Andrzeja. Z prawej strony kościoła kominy huty Donnersmarck.

Wydawca: Verlag von Max Czech Zabrze

Wyjątkowe jest w kościele tym zachowanie w nienaruszonym stanie wyposażenie wnętrza z przełomu dwóch poprzednich stuleci. W większości kościołów neostylowach z tego okresu wnętrza zmieniono nie do rozpoznania w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku, uważając że nie prezentują one wartości historycznej. Wielka w tym zasługa długoletniego proboszcza tej parafii księdza Antoniego Pieruszki.