W latach 1863-1866 wzniesiony został nowy murowany kościół pw. św. Andrzeja. Stary kościół został rozebrany. Na czteroobrazkowej pocztówce pokazano kościół św. Andrzeja oraz jego wnętrze. Znajdującą się na ścianach prezbiterium mozaikę wykonano w 1943 roku. Zastąpiła ona wcześniejsze freski. Naprzeciwko kościoła wybudowane zostało probostwo i budynek Fundacji Najświętszej Maryi Panny.

Wydawca: Kunstverlag E. Burgfels, Beuthen O.-S., Friedrichstr. 19

Największym obiektem starego Zabrza był wzniesiony w pierwszej połowie XIV wieku drewniany kościół pw. św. Andrzeja. Został spalony przez luteran. Został odbudowany także jako drewniany z wieżą dzwonniczą za kościołem w roku 1538. Makieta kościoła oraz wieży dzwonniczej była jednym z pierwszych eksponatów zbiorów utworzonego w 1935 roku zabrzańskiego Muzeum Miejskiego.

Parafia św. Andrzeja prowadzi księgi chrztów od 1731 roku, zgonów od 1765 roku oraz ślubów od 1766 roku i jest pierwszą i najstarszą w Zabrzu, nie licząc dzielnic później przyłączonych. W 1677 roku proboszczem był ks. Badestinus, pierwszy kronikarz zabrzański.

Nowy kościół, konsekrowany 6 maja 1868 roku przez biskupa Włodarskiego wybudowano w stylu neoromańskim. Drewno z rozebranego starego kościoła przeznaczono na budowę szpitala dla ubogich. Proboszczem, który sforsował budowę nowej świątyni był ks. Filip Kitta. O pozwolenie na budowę starał się 12 lat.