W kompleksie leśnym znajdującym się w północno - zachodniej części Zabrza, na granicy Maciejowa z Gliwicami w latach 1934 i 1935 na terenie dawnego stawu cegielnianego kosztem 210.000 marek niemieckich wybudowano kąpielisko leśne. Uroczyste otwarcie kąpieliska odbyło się na rozpoczęcie sezonu letniego w 1936r.

Stempel pocztowy z 1942r.

Powierzchnia lustra wody wynosiła 20000 m². Na kąpielisku wybudowano wieżę do skoków oraz przystań dla łódek. Dla najmłodszych przygotowano brodzik i zjeżdżalnię do wody. Wokół zbiornika wody przygotowano piaskowy i trawiasty teren do leżakowania. Na potrzeby punktu gastronomicznego wydzieloną część wybetonowano. Wybudowano zostały również budynki do obsługi kąpieliska.

W upalne i słoneczne dni kąpielisko leśne zapełniało się chętnymi do skorzystania z kąpieli. Natomiast w chłodne dni całe kąpielisko stało otworem dla chcących popływać na łódkach, dla których przygotowano specjalną przystań. Na okres zimowy łódki chowano do widocznego na pocztówce hangaru.

Ta pocztówka była w obiegu w 1907 roku. W tymże to roku w Maciejowie, po dwóch latach budowy otwarto pierwszą samodzielną, na początku sześcio-klasową szkołę, widoczną w górnej cześci widokówki. Do tego czasu maciejowskie dzieci uczęszczały do szkolnej placówki filialnej w koloni Kuźnica, która funkcjonowała od 1878 roku w wynajętych pomieszczeniach. Poniżej widoczna jest gospoda, której właścieciel nazywał się Hummel.

Ten narożny budynek w Zabrze - Nord stoi do dziś na rogu ulic Rzecznej i Kondratowicza (Paulstrasse i Hindenburgstrasse) w Maciejowie. Jego właściciel Oskar Roth prowadził tam wytwórnię likierów oraz hotel z restauracją. Posiadała ona dużą salę, oraz mniejszą dla stowarzyszeń. Pokoje wynająć można było już od jednej marki za noc.

Takich domów jak ten stało w Zabrzu do końca XX wieku wiele. Również w Maciejowie skąd pochodzi to zdjęcie. Przed wejściem z boku charakterystyczna lauba, na surowym ceglanym murze listwy aby mogły piąć się rośliny. Dzieci, chyba bose, w roku 1922 w robotniczych rodzinach buty nosiły tylko do szkoły i w niedzielę. Nie znamy adresu ani właściciela tego domu. Zdjęcie podpisane jest z tyłu po niemiecku: nasz dom w Maciejowie koło Hindenburga 1922, pamiątka od Hildy i Maxa.

Może ktoś pomoże rozwiązać tą zagadkę?